då (månaden) juni tok meg

god søndagskveld.

det har vore ei lange helg, og eg e skikkelig trøtt. eg har omtrent ikkje fått tid te å setta meg, udenom når eg sove. ikkje har eg spist møje heller. den einaste gangen eg fekk såde øve lengre tid va når eg va i selskap te ruben, som feirte sin 16 års dag. då satt eg, og eg satt fortjent.

nå, kl ti på ti, sitte eg åg. for første gang idag.

kaffor har eg såde så lide denne helgå? jo, sommaren har komt, å me sommaren komme volleyballen. i går spelte eg 5 timar, kor johan å maria va selskap i alle fem timane. idag har eg spelt i 7 timar, me johan som selskap heile dagen. når eg tenke meg om spelte eg 2 timar på fredag åg, så eg det har blitt 14 timar volleyball denne helgå.

dette e ikkje et skrøydeinnlegg. eg prøve bare å minna dokk om at sommaren har komt, å me har ingen tid å mista. sommaren e nemligt øve før me har snudd oss. nå verke heile kroppen, men det e ein god verk. de e ein verk som gjer at det ska ble gått å legga seg...

juni, den første sommarmånaden, har tatt meg me storm.