nordmannen

me sola kom ola. me månen kom per. me vårsolå kom fisketuren te håkon. faktisk så kom solbrentheten og ganske sterkt. kaffor ei sol det va, kan var det sama. eg brenne i skrivande stund.

uansett;

millom bakkar og berg ut med havet

heve nordmannen fenget sin heim,

der han sjølv heve tufterna gravet

og sett sjølv sine hus uppå deim.

og det er eg som nordmann gla for. denne helga har det vore optimalt april vèr, og for ein gongs skyld har det blitt brukt optimalt òg.

han såg ut på det bårutte havet;

der var ruskutt å leggja ut på;

men der leikade fisk ned i kavet,

og den leiken den vilde han sjå.

lørdag såg eg ut på det bårutte havet, men imotsetning te ivar aasens beskriving var det ikkje ruskutt og legga ut på. eg, johan, ole jakob and stine linn fòr ut på i ryfylkebassenget og heiv oss me i leiken til fisken. og den leiken vilde me sjå!

fram på vetteren stundom han tenkte:

giv eg var i eit varmare land!

men når vårsol i bakkarne blenkte,

fekk han hug til si heimlege strand.

sjøl om det bare e april hindre det ikkje ryfylkeungdommen i å gå på telttur på rossøy, som så mange gonger før. på nattå va der ikkje mer enn 2-3 grader, men 6 varme kroppar ler av 3 grader. john, knut, johan, renate å nora va dei heldige.

og når liderna grønka som hagar,

når det laver av blomar på strå,
og når næter er ljosa som dagar,

kann han ingenstad vænare sjå.

her e någen blinskudd frå helgå: